Zəngəzurda görüşənədək!..

Qərbi Azərbaycana dönüş möhtəşəm olacaq

Vətən müharibəsinin son günləri idi. Ordumuz Cəbrayıl, Füzuli, Qubadlı, Zəngilan rayonlarını azad edib Şuşa uğrunda döyüşürdü. Cəbhədən hər gün xoş xəbərlər gəlirdi. Hamı müjdə gözləyirdi. Nəhayət, gözlədiyimiz gün gəlib çatdı. Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev noyabrın 8-də qədim Şuşa şəhərinin işğaldan azad olunması barədə məlumat verdi. Prezident, Ali Baş Komandan İlham Əliyev Şuşanın azad edilməsində qəhrəmanlıq göstərmiş rəşadətli Silahlı Qüvvələrimizin bütün şəxsi heyətini təbrik etdi.

Elə həmin gün Prezident İlham Əliyev və Birinci vitse-prezident Mehriban Əliyeva Fəxri Xiyabanı və Şəhidlər Xiyabanını ziyarət etdilər. Bu müqəddəs məkandan xalqına müraciət edən qalib sərkərdəmiz dedi: "İyirmi səkkiz il yarım işğal altında olan Şuşa azad edildi! Şuşa indi azaddır! Biz Şuşaya qayıtmışıq! Biz bu tarixi qələbəni döyüş meydanında qazandıq. 2020-ci il noyabrın 8-i Azərbaycan tarixində əbədi qalacaqdır!". Tarix boyu başı bəlalar çəkmiş bir xalq üçün bundan gözəl xəbər ola bilməzdi. Torpaqlarımız uğrunda canından keçən oğullarımızın uyuduğu o məkandan bütün dünyaya yayılan bu sözlər ürəkləri riqqətə gətirmişdi. İnsanlar sevinc göz yaşlarını saxlaya bilmirdilər. Uşaqdan-böyüyə hamı sevinirdi. Ən çox sevinən isə illər boyu qisaslarının alınacağı günü gözləyən şəhidlərin müqəddəs ruhları idi.

Prezident Azərbaycan Ordusunun zəfərinin təməlində dayanan başlıca amilləri sadaladı, iqtisadi müstəqilliyimizi, milli birliyimizi və beynəlxalq səviyyədəki uğurlarımızı əsas amil kimi göstərdi. Şəhidlərimizin xatirəsini yad etdi. İstər Birinci, istərsə də İkinci Qarabağ müharibəsində verdiyimiz şəhidlərin xatirəsinin bu xalqın qəlbində əbədi yaşayacağını bildirdi: "Onların qəhrəmanlığı, fədakarlığı nəticəsində biz torpaqlarımıza qayıtdıq...", - dedi.

Dövlət başçısı həmin gün Fəxri Xiyabanda Vətənini canından artıq sevən, onun müstəqilliyini daimi, əbədi edən, torpaqlarımızın işğaldan azad olunması yolunda əzmlə çalışan ümummilli liderin məzarı önündə ilk hesabatını ona vermiş, "Mən xoşbəxtəm ki, ata vəsiyyətini yerinə yetirdim", - deyə qürurla bildirmişdi.

Yazımızın bu yerində daha bir məqama toxunmaq, düşünürəm ki, indiyədək söylədiklərimizə dəstək olmaqla, həm də oxucuya çatdırmaq istədiyim fikrə bir qədər də aydınlıq gətirəcək. Gəlin geriyə boylanaq, yaddaşımızı təzələyək: 2022-ci il yanvarın 12-də Azərbaycan Prezidenti ənənəvi olaraq yerli televiziya kanallarına müsahibə verirdi. Təbii ki, suallar müxtəlif, cavablar isə həmişə olduğu kimi səmimi idi... O görüşdə maraqlı bir məqam vardı. CBC telekanalının müxbirinin sualını olduğu kimi çatdırıram: "Cənab Prezident, Zəngəzurla bağlı biz bilirik ki, sizin şəxsi tarixçəniz də var. Siz Naxçıvana səfəriniz zamanı öz əcdadlarınızı ziyarət etdiniz. Şuşa azad olunanda Fəxri Xiyabanda ulu öndərin məzarını ziyarət etməyinizi bunun davamı hesab edə bilərikmi?".

Prezident İlham Əliyev: "Bəli, belədir. Mən təşəkkür edirəm ki, siz bunu belə qəbul etdiniz, bəli. Məhz bu idi mənim ürəyimdə olan fikirlərim və ürəyimdə olanları mən hələ ki, deməyəcəyəm. Amma babamın məzarını ziyarət etməklə, eyni zamanda ürəyimdə olan sözləri dedim. Baxmayaraq ki, mən babamı görməmişəm, o, həyatdan gedəndə mən hələ doğulmamışdım. Amma bildiyiniz kimi, o, Zəngəzurda doğulmuşdur, erməni etnik təmizləmə siyasətinin də qurbanı olmuşdur, onun ailəsi məcburən oradan köçüb Şahbuzda, ondan sonra Naxçıvanda yerləşmişdir.

Əlbəttə ki, biz əcdadlarımızın yolu ilə getməliyik. Onların ruhlarını həmişə şad etməyə çalışmalıyıq. Azərbaycan xalqının üstünlüyü ondadır ki, biz öz qədim ənənələrimizə sadiqik. Bu nöqteyi-nəzərdən hər birimiz üçün onun ailəsi, onun ulu babaları, əcdadları böyük əhəmiyyət kəsb edir, o cümlədən mənim üçün. Orada babamın məzarı önündə ürəyimdə dediyim sözləri ola bilsin ki, nə vaxtsa dilə gətirəcəyəm".

Dövlət başçısının o sözləri adi sözlər deyildi və söylədiklərində də, hər şeydən öncə, vətəndaşlıq mövqeyi sezilirdi. O, deportasiyanın acılarını yaşayan bir nəslin nümayəndəsi kimi, bütöv bir xalqın başına gətirilən müsibətləri ifadə edirdi. Bəli, Əliyevlər ailəsi də yurdundan, yuvasından zorla çıxarılan yüzlərlə ailədən biri idi. Sadə, zəhmətkeş bir insan olan Əlirza kişi öz ailəsi ilə birgə çox əziyyətlər çəkmiş, Naxçıvan torpağında bir qədər rahatlıq tapmışdı. Əgər ona da rahatlıq demək olsaydı...

Torpaq, yurd həsrəti ömrünün sonuna qədər onu tərk etməmişdi. Hərdən övladları ilə söhbət edəndə də Qərbi Azərbaycanla bağlı xoş xatirələrini danışıb kövrələr, ermənilərin soydaşlarımıza yaşatdıqları zülmü xatırlayanda çöhrəsini qara buludlar alardı. Elə gələcəyin lideri balaca Heydərin qəlbində mübarizlik, haqq, ədalət uğrunda savaş kimi keyfiyyətlərin ilk cücərtiləri də o vaxtlarda baş qaldırmışdı. Sonralar dövlət rəhbəri kimi istər sovetlər dönəmində, istərsə də müstəqillik dövründə xalqının azadlığını, xoşbəxtliyini hər şeydən uca tutmuş, dövlətinin daha qüdrətli olmasına çalışmışdı. Estafeti özü qədər inandığı övladı, yaratdığı məktəbin ən layiqli yetirməsi İlham Əliyevə ötürəndə də gözü arxada qalmamışdı. Bilirdi ki, onun yarımçıq qalmış arzuları yerinə yetiriləcək...

Əslində, İlham Əliyev Prezident seçiləndə çiyinlərini böyük bir yükün altına vermişdi. Qarşıda Qarabağın azadlığı kimi çətin bir məsələnin həlli gözləyirdi onu. İndi Qarabağ azaddır, bölgə yenidən qurulur, Böyük Qayıdışın ilk addımları atılır, başqa bir reallıq yaranıb: dövlət başçısının dediyi kimi, bir halda ki, Qarabağa qayıdırıq, niyə də Zəngəzura qayıtmayaq? Bu ki, bizim halal haqqımızdır. Yeri gəlmişkən, Prezident hələ 2009-cu ilin oktyabrında türkdilli dövlət başçılarının Naxçıvan Zirvə görüşündə mühüm bir mesaj da vermişdi: "Vaxtilə Azərbaycanın tarixi torpağı, əzəli torpağı Zəngəzur bölgəsinin Azərbaycandan ayırıb Ermənistana birləşdirilməsi demək olar ki, böyük türk dünyasını coğrafi baxımdan parçaladı. Yəni türk dünyasının vahid bir ailə kimi, vahid bir qüvvə kimi fəaliyyəti onilliklər ərzində dayandırılmışdır... Bu gün bu coğrafiya bərpa olunur. Artıq nəqliyyat, kommunikasiya layihələrinin həyata keçirilməsi ilə bu coğrafiya yenidən birləşir".

Növbədə Qərbi Azərbaycana dönüş var. Ötən il dekabrın 24-də ölkə başçımız Qərbi Azərbaycan ziyalılarının bir qrupu ilə görüşüb dünyaya daha bir mesaj verdi: biz o yerlərə qayıdacağıq.

Qayıdacağıq, bəli, çünki vəd verib yerinə yetirmək dövlət başçımızın amalı, kredosudur. Qayıdacağıq o yerlərə. O günü isə səbirsizliklə gözləyirik. Kim bilir, bəlkə babasının məzarı önündə ürəyində dediyi sözləri də o zaman dilə gətirəcək dövlət başçımız... O zaman Zəngəzurda görüşənədək!..